Als het winter is...

..is het koud. Brrr.

Jimi

Jimi Hendrix speelde gitaar met zijn tanden, wat een held.

Uiteindelijk is dat natuurlijk gewoon pijnlijk voor je tanden en hebben ze daarom plectra uitgevonden. Plectra zijn stukjes plastic, waarmee je snaren kunt aanslaan. Voor het geval je het nog niet wist.

Voor het geval je het ook nog niet wist, het is bijna winter. Dan wordt het kouder en is het verstandig om je winterjas aan te doen.

Karig ziet er zo uit.

ps: even je monitor 90 graden draaien.

Karig

Het is best karig als je gitaar van een boeltjes euro's uit zijn strap schiet en op de grond valt en als er dan een stuk van het achterblad afschiet is het nog kariger.

Karig dus.

Woorden op papier

Ik ben tot de bijzondere ontdekking gekomen dat woorden op papier me vaak weinig zeggen. Dan bedoel ik niet zo zeer de woorden in een boek. Maar veel meer de teksten van liedjes. Geef mij een willekeurig tekstboekje van een cd in handen om de teksten te lezen, en het kan me weinig. Pas als ik de muziek hoor, als de woorden vallen in het muzikale plaatje, als de woorden herinneringen oproepen, beginnen de woorden zeggingskracht te krijgen. 

Maar oke. Om nog even terug te komen op de vorige blog: het doel van de kerk? Pfoei, das een moeilijke vraag die ik niet in een zin kan beantwoorden. Maar wat ik zie: een kerk die zijn hart verloren heeft, waar er iets essentieels mist. 

Om ook nog maar even te vertellen welke vraag mij bezighoud: wat is de essentie van geloven, waar begint het allemaal?

Gewoon even stripped-down en back-to-basics. 

Kerk

De soms, vaak, vunzige rappers van De Jeugd van Tegenwoordig hebben een nummer genaamd 'kerk', toen ernaar gevraagd werd in een interview werd de volgende uitleg gegeven: 'Kerk is als je vriendin thuiskomt met nieuwe Prada's en je vindt ze nog leuk ook.'

Oke, ik heb een behoorlijk ander beeld bij het woord kerk. Maar ja, ik ben dan ook niet voor niks een rocker in plaats van een rapper. Maar ik vind de kerk wel een van de lastigste dingen van deze tijd. Ze zijn er in alle soorten en maten, maar ergens heb ik het gevoel dat ze allemaal aan hun doel voorbijschieten.

Fijn.

Van het groene apparaat (of voor ingewijden: mijn DL-4) kan ik puur genieten. YouTube checken om te kijken hoe ik nou een dotted-eight-delay krijg, en gewoon knallen met dat apparaat. Ik ben content. Nu nog een goede adapter vinden. Ik zoek dus iemand die veel van stroom, voltage en zulke ongein afweet! Meld je aan in de comments!

Verder is het weer wel een beetje verdrietig, maar ja daar doe je weinig aan. Het leven op school gaat ook gewoon door, en daar leer ik waarom checken gehakt en geplakt moet worden als chec - ken en niet als check - en. En ook leer ik daar in wat voor ritme een gedicht gelezen moet worden. En ook wie Anna Bijns is.

Daar is tie dan!

Eindelijk, na 3 lange weken wachten is geboren:

Line 6 DL4

We noemen haar: extreem lekkere delay-apparaat.

Bij de geboorte meteen op volwassen formaat.

Zie hier ons nieuwste wereldburgertje:

Het is de linkse.

Grappig detail om te weten: het vervangt een Boss DD-6, ongeveer ter formaat van het gele pedaaltje. 

PS: de moeder maakt het goed.

Boete

Ik had een mooi effectpedaal gekocht in Amerika, via eBay, om zo te genieten van de lage dollarkoers. Ligt vandaag het volgende papiertje in de bus:

Gesnapt door de douane....

(nu is het ongeveer even duur als in de Nederlandse winkels)

Correctie op de vorige blog

...misschien maakt het niet snappen van God het juist spannend om te geloven.

Soms

...snap ik weinig van God, maar dat is misschien ook wel weer zijn kracht.

Comme ci, comme ca

Het is zondag, een van de meest saaie dagen van de week. Ik heb het niet zo op de zondag, de enige dag in de week waarop ik weinig tot geen verplichtingen heb. En dan kak ik in. Tsja.

Welnu, morgen is het maandag. Dan begint de troela van het schoolleven weer.

Dat is ook niet alles.